آیا آنان که می دانند با آنان که نمی دانند برابرند؟
این جمله ها را بارها شنیده ایم: «خدا رزّاق است*»، «روزی همه ی موجودات به عهده ی خداست»، «خدا شریک ندارد»، «هر که را بخواهد روزی می دهد، بدون حساب»...
پس این همه تاکید برای بخشش و انفاق برای چیست؟
آیا غیر از این است که خدا می خواهد دل کندن را یاد بگیریم؟
آیا غیر از این است که خدا می خواهد ما را شبیه خود کند؟*
آیا ما مجبوریم شبیه خدا شویم؟
آیا غیر از این راه دیگری هست؟
آیا آنان که می دانند با آنان که نمی دانند برابرند؟
علی(ع)
-------------------------------------------------------------------------
به نظر من دو جور شهید داریم:
یکی اونی که می ره تو میدون جنگ با باطل و کشته می شه.
یکی اونی که می ره به جنگ خودش و کشته می شه!
کوچک ترین اشتراک این دو جمله هم عبارت (یکی اونی که می ره) هست! نگاه کنید...
هر دوتاشون می روند، یعنی دل می کنند.
مهم نیست نتیجه چیه! دل کندن کافیه...
می دونی دل کندن یعنی چی؟
یه روز که به شدت هوس استخر کردی...
برنامه بچین و با دوستات برو استخر!
بلیط بگیر و آماده شو... تا لب آب هم برو.
و در حالی که تمام سلولای بدنت انتظار پریدن توی آب رو می کشن
برگرد...!
لباساتو بپوش و بیا بیرون!
یا بهتر بگم: دل کندن، بی خیال شدن یه عشق و یه رابطه و یه دوست نیست!
چند نمونه از این جور کارا رو امتحان کن.
شاید دل کندن رو یاد بگیری.
حذف موضوع نا مأنوس «موفقیت»! و افزودن «شهید» به موضوعات این وبلاگ...
حذف بعضی پست های قبلی...
و سایر تغییرات این وبلاگ،
دلیل دارد!!!