فهمیدم...
کسی که راه درست را می رود... و اعتقاداتی درست دارد...
خودش را برتر نمی بیند و تمایلی به مسخره کردن دیگران ندارد ٪
-----------------
=> هر وقت در خودم تمایلی به مسخره کردن کسی (حتی لاشه ی سگ مرده ای!) ببینم خواهم دانست که اعتقاداتم تخریب شده و راه را گم کرده ام...
چه سخت است حرف زدن با کسی که احساس خوشبختی می کند؟!
که پنجره های قلب خود را بسته تا خوشبختی خود را حفظ کند...
چه سخت است حرف زدن با آدم های سخت!
نمی شه که همه حرف ها رو تو اون قالب زد!
حالا ما یه چیزی گفتیم!!
آدمی نیستم که بتونم تو قالب زندگی روزمره و عادی حرف هامو بزنم...
...
یه گرد گیری اساسی می کنیم و دوباره را ه می اندازیم این وبلاگ خاک خورده قدیمی رو...
البته باید قبلش یه فکری به حال این بال های زخمی بکنم.
...
تا پرواز بعدی!
سلام
سعی می کنم همه ی حرفامو تو قالب همون وبلاگ خاک خورده ی قدیمی احیا شده بزنم
یه کم هم بذاریم این جا خاک بخوره!