پائولو کوئلیو!

گوش کردن کار ساده ای نیست!

سلام...

چرا جدیدن همه یاد گرفتن هر چی میشه و به هر چی که دلشون می خواد نمی رسن، می رن سراغ خدا و شروع میکنن هر چی دلشون خواست  و در اومد، میگن؟

خود ما... تو دعاهامون همیشه سعی می کنیم توضیح بدیم که کجا اشتباه کردیم و اینکه دوست داریم چه اتفاقی برامون بیفته! اما خدا همه ی اینا رو میدونه...گاهی فقط از ما می خواد که به ندای جهان گوش بدیم و صبور باشیم...(پائولو کوئلیو)    چرا؟

چون وقتی به آخر داستان رسیدیم خواهیم دید که چیزایی که ظاهراً بد یا شر می دونستیم اکثراً خیر و نیکی بوده  (پائولو کوئلیو)(البته اگه تا اون موقع کور نشده باشیم!)

پس خود ما (آدما) چی کاره ایم؟ غیر از اینه که داریم نقش کدوی پخته رو بازی می کنیم؟!

جالبه... فقط موقع سختی ها و گرفتاریا و شکستامون یادش می کنیم ... اینو دیگه همه میدونن.

یکی می گفت : فقط رنج توبه های خود را به خدا تقدیم نکن! شادی هایت را نیز تقدیم او کن.(اوشو)

همینه دیگه میگم همیشه بهترین راهو می بینیم ولی باز همون راهیو می ریم که به اون عادت کردیم(پائولو کوئلیو)!!!

چون بلد نیستیم که زندگیمونو به نبردی تبدیل کنیم که سزاوار موجودیه با زندگی ابدی. (پائولو کوئلیو)

پس چون کسی بلد نیست و اونایی که بلدن می ترسن بگن!... تا پرواز بعدی...