آخرین اتفاق...

سلام...

کیه که میگه "خدا منو فراموش کرده"؟(اینجا) وقتی حتی تو انتخاب موضوع مطلبی که می خوای تو وبلاگت بنویسی هم به طور خیلی واضح و تابلو، راهنماییت میکنه؟ مستقیم بهت میگه...

...

هیچ کس اون اطراف نبود، صدای تبر از دور، ریتم صدای جیرجیرک ها رو به هم میزد...

- داری چی کار میکنی؟ اون تبرو بنداز زمین... این کشتی قراره فردا حرکت کنه؟

- لطفاْ مزاحم کارم نشو! من چیزی می دونم که تو نمی دونی...

- من نمی دونم؟ من؟ موسی، پیامبر خدا ! . داری سوراخش می کنی! الآن غرق میشه!

- نترس، غرق نمی شه... فقط یه کم آب توش پر میشه... تا حدی که فردا نتونه حرکت کنه!

- تو حق نداری این کارو بکنی!

- حق و نا حق رو تو تعیین نمی کنی! لطفاْ دستاتو از یقه ی من بردار و بذار کارمو بکنم...

- آخه چرا؟ تو هم که پیامبر خدایی! خدا می گفت خضر آدم خوبیه!! پس بگو منظورت از این کار چیه؟

- تو تا کجا رو می بینی و من تا کجا ؟!!!... من بین دوتا راه، یکیشو انتخاب کردم: یا کشتی به سلامت حرکت کنه و بعدش که تو نمی دونی چی میشه، یا اصلاْ حرکت نکنه...

- چرا راه دوم؟

- اگه تو هم می دونستی که کشتی با حرکتش به اون کشتی مهاجم که فردا از مسیر این کشتی رد میشه، برخورد می کنه و با حمله ی اونا، می شکنه و نصف مسافراش غرق می شن، چی کار می کردی؟... اینا چیزاییه که تو نمی دونی و لی من با این همه عمر، خیلی چیزا رو فهمیدم...

یادته اون بچه ای رو که کشتم؟ اون موقع هم می خواستی جلوی منو بگیری... اگه اون زنده می موند الآن اوضاش،خیلی بد تر از ساکنین اون کشتی مهاجم بود که قراره فردا این کشتی رو غرق کنن... ولی اگه فقط بهت می گفتم که اون بچه رو بکش یا اینو سوراخ کن، هیچ وقت انجام نمی دادی،...با یه دید دیگه، می شه فهمید که کشتن اون بچه و صدمه زدن به این کشتی، یه فداکاریه بزرگه... که خدا هر روز داره برای ما از این کارا می کنه و ما فقط با یه نگاه پر از ترس و خشم و سوال، نگاش می کنیم...

حالا اگه شما ببینید خدا داره کشتیتونو سوراخ می کنه، چی کار میکنید؟

تا پرواز بعدی...